BİR ÇOCUK
Bir çocuk
Aylardan şubatmış anne
Evimizin damı akarmış anne
Komşu seni çağırmış anne
Doğduğumdada yurtsuzmuşum anne
Çok çelimsizmişim anne
Yaşamaz ölürmüşüm anne
Nasıl güngörürmüşüm anne
Adımı güngör ondanmı koydun anne
Sırtında götürürmüşsün tarlaya anne
Gerek görmezmişsin sormaya anne
Mucize bu çocuktan adam olmaya anne
ALLAH kadir değilmi yaşatmaya anne
Gelmişim dört beş yaşına anne
Yinede yürüyemiyormuşum tekbaşına anne
Ben olmuşum son şansına anne
Ne yapayım çıkmışım karşına anne
Ben çocuktum anne, ben çoccuk
Anne böylemi geçti bende çocukluk
Sen vardın senin kucağına sokulurduk
Şimdi kırk yaşında yine çocuk olduk |
|
Güngör Celep
|
|
|
|
|
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |
|
|
Bugün 40 ziyaretçi (44 klik) kişi burdaydı!