|
Bizim Araba
Ayağımı yerden keser sanarak,
Bir hevesle oldu,bizim araba.
Masrafının azlığına kanarak,
Yerlisinden oldu,bizim araba.
Modelini sıfır olsun istedik,
Parasın peşin peşin ödedik.
Kaskoyu da yapıp tamam eyledik,
Cüzdanı boşalttı,bizim araba.
Bandrol gerekirmiş,biz ne bilirdik,
Bilseydik onuda hemen alırdık.
Maliyeci sorsa mahcup olurduk,
Onu da aldırdı,bizim araba.
Zam geldi,benzine para yetmiyor,
Kontak çevirmeye elim tutmuyor.
Benzin bitti,inatlaştı getmiyor,
Yarı yolda kaldı,bizim araba.
Benzin pahalandı,LPG şarttı,
O sene vergisi yirmi kat arttı.
Sonunda olacak bir yeşil karttı,
Ona da sebep oldu,bizim araba.
Geceleri kaportayı cızdılar,
Teyip için anahtarı bozdular.
Trafikler tez tez ceza yazdılar,
Meşhur olup gitti,bizim araba.
Göbeği dönerken yandan vurdular,
Kapı çöktü,aynayı da gırdılar.
Tampon koptu,ipliğinen sardılar,
Artist gibi oldu,bizim araba.
Köyde vurdum sağ yanını bir daşa,
Görenler sandı ki,girmiş savaşa.
Tamirciyle ortak olduk maaşa,
Ebirnünük oldu,bizim araba
Bizde umduk ailecek bineriz,
Bildik,gördük,emmi dayı gezeriz.
Birgün belki pikniğe de gideriz,
Umutlarım yıktı,bizim araba.
Mümtaz derki bu iş böyle olmuyor,
Araba da hiç halimden bilmiyor.
Satlık ettim,Allah kulu almıyor,
Üstümüzde kaldı,bizim araba.
Mayıs-2007
Ebirnünük = Yer yer,doymaz |
| |
|
Mümtaz Lütfi Özsoy
|
| |
| |
| |
| |
| (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
| |
|
|
